Według klasyfikacji ICD-10 (obowiązującej w Polsce od 1996 r.) kryteria zespołu Aspergera są następujące:
a) brak stwierdzonego opóźnienia w rozwoju mowy i funkcji poznawczych:
– wymawianie pojedynczych słów przed ukończeniem 2. roku życia, komunikacja przy użyciu zdań przed ukończeniem 3. roku życia;
– istnienie umiejętności praktycznych, zachowań adaptacyjnych oraz zainteresowania otoczeniem odpowiadające normom rozwojowym w 3 pierwszych latach życia;
– szczególne umiejętności – przeważnie związane z nadmiernym zafascynowaniem jakimś tematem (kryterium niekonieczne do postawienia diagnozy);
b) przynajmniej 2 z poniższych trudności w relacjach społecznych:
– zaburzony kontakt wzrokowy, mimika, postawa ciała lub gestykulacja;
– trudności we właściwych relacjach z rówieśnikami;
– brak empatii – dziwaczne (nieadekwatne) reakcje na sytuacje społeczne, często słaba integracja zachowań społecznych, emocjonalnych, umiejętności komunikacji;
– brak potrzeby zabawy z innymi, posiadania wspólnych zainteresowań lub osiągnięć;
c) chociaż 1 z poniższych zachowań:
– stereotypowe i ścisłe zainteresowania, powtarzanie rytuałów i niepraktycznych czynności;
– powtarzające się ruchy (na przykład trzepotanie lub kręcenie rękami lub palcami, ruchy całego ciała);
– zafascynowanie częściami przedmiotów lub elementami materiałów (kolor, faktura, dźwięk);
d) wykluczenie innych zaburzeń rozwojowych, schizofrenii prostej, zaburzenia schizotypowego, obsesyjno-kompulsywnego, anankastycznego zaburzenia osobowości czy reaktywnego utrudnienia nawiązywania relacji społecznych w dzieciństwie lub nadmiernej łatwości w nawiązywaniu tych kontaktów.
DSM-IV
Stwierdzenie u dziecka zespołu Aspergera, wymaga (według klasyfikacji DSM-IV) wystąpienia następujących objawów:
a) co najmniej 2 z poniższych zaburzeń w relacjach społecznych:
· trudności w zachowaniach niewerbalnych (na przykład w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktu wzrokowego, mimice twarzy, gestykulacjach regulujących interakcje społeczne);
· brak zdolności nawiązywania kontaktów z rówieśnikami;
· brak potrzeby wspólnej zabawy z innymi, posiadania wspólnych zainteresowań lub osiągnięć;
· brak empatii;
b) przynajmniej 1 z poniższych zachowań:
· intensywne, stereotypowe zainteresowania;
· sztywne powtarzanie rytuałów;
· powtarzające się ruchy (na przykład trzepotanie rękami lub kręcenie palcami, ruchy całego ciała);
· zainteresowanie elementami obiektów (na przykład kołami pojazdów, tablicami rejestracyjnymi, klamkami drzwi);
c) brak sukcesów w ważnych sferach życia (społecznych, zawodowych), będący wynikiem powyższych zaburzeń;
d) brak opóźnienia w rozwoju mowy, rozwoju funkcji poznawczych, umiejętności praktycznych, zachowań adaptacyjnych (oprócz interakcji społecznych) oraz zainteresowania otoczeniem;
e) wykluczone rozpoznanie innego uogólnionego zaburzenia rozwojowego lub schizofrenii.
Źródło
Agnieszka Borkowska, Beata Grotowska – Codzienność dziecka z zespołem Aspergera okiem rodzica i terapeuty, Harmonia 2012